Deel 67: Overweldigend
Afgelopen week heb ik een daith piercing laten zetten. De piercing wordt gepierced door de nervus vagus zenuw in je oor. Het kan voor vele klachten helpen. Ook als je nervus vagus bijvoorbeeld beschadigd is geraakt. Voordat de piercing gezet wordt wordt je onderzocht op de effecten van zo een piercing op je lichaam. Zo ook bij mij.
Na het uitleggen van hoe mijn klachten ontstaan zijn en welke klachten ik heb mocht ik plaatsnemen op de onderzoekstafel. Met een apparaat werd gemeten waar de nervus vagus uitkomt in mijn oor. Daarna werd hij met 5 acupunctuur naaldjes aangeprikt en was het wachten op het effect.
En die kwam er…..en flink ook! Zo bizar. Mijn spraakstoornis ging keihard aan, als ik opstond zwalkte ik weer als een dronkelap, mijn hoofd ging uit..de bradyfrenie kwam op en mijn denkvermogen werd weer zo langzaam als een luiaard.
Dat ging niet goed.
De naaldjes werden eruit gehaald en heeeeel langzaam trok alles weg. Daarna werden de 5 acupunctuur naaldjes in het linkeroor geprikt. En ook daar was effect. Namelijk het tegenovergestelde van de rechterkant. De klachten trokken nog verder weg tot ik normaal functioneerde. Nadat de naaldjes uit mijn linkeroor werden gehaald gingen de klachten weer enorm aan.
Zo bizar hoe mijn klachten aan en uit gezet konden worden met 5 naaldjes in de nervus vagus.
Het advies was om de nervus vagus in het linkeroor te piercen. Wat ik ook heb laten doen. Ik kan je 1 ding zeggen…dat was geen pretje. Maar hij zit!
Stel je voor dat ik naar een gewone piercer was gegaan en had gezegd..’doe maar in mijn rechteroor want dat vind ik mooi’ dan had ik een probleem gehad. Dan waren mijn klachten terug bij af geweest zonder dat ik de oorzaak had geweten.
hier heb ik mijn medische daith piercing laten zetten
Ik merkte direct al verschil maar wilde niet gaan wensdenken. Het de tijd geven en maar eens zien of het effect blijft of niet. Ik ben nu 1 week verder. Ook de IHHT behandeling loopt op zijn einde. De komende twee weken moet ik nog 1x in de week. Waar ik de afgelopen 8 maanden 2x in de week ben gegaan. Daarna stopt het.
dit is de link naar de IHHT behandeling die alleen nog in Woerden wordt gegeven
De effecten van de behandelingen zijn enorm. Bizar en overweldigend. Vanmorgen zat ik met tranen in mijn ogen op de fiets. Tranen van ongeloof, overweldiging en blijdschap. Ik was namelijk naar de markt geweest om kaas te halen. En dat voor 10.30 uur! Normaliter was ik net klaar met opstaan, aankleden en rusten. Ook op de markt ben ik al in eeuwen niet geweest. Teveel prikkels. Alleen al van het carillon werd ik helemaal tureluurs en moest ik dagen van bijkomen. En vandaag….het ging gewoon! Ik kon normaal blijven praten, het carillon hoorde ik bijna niet wat betekend dat ik dat geluid kon skippen. Ik kon mij concentreren op de marktkoopman.
Ik moet dan wel gelijk naar huis en niet de markt over struinen, maar dat maakt niet uit! Ik heb gewoon weer zelf kaas kunnen halen! Zonder dat ik uitga of er dagen van moet bijkomen!
Gisteren ben ik ook naar de mondhygiëniste geweest. Sinds jaren heb ik mijn hele mond in 1x laten behandelen. In de afgelopen jaren werd dat gesplitst. Ik kon niet langer dan 10 min daar zijn. Raakte ik overprikkeld? Jazeker. De klachten waren er, hersenmist en bradyfrenie. Maar…mijn spraak bleef normaal evenals dat er geen beenuitval of zwalkend lopen was! Na even rustig 5 minuten te blijven zitten en buiten ook nog even ongeveer 5-10 min trok alles weg en kon ik gewoon naar huis lopen! Dat kon voorheen echt niet! ook hoef ik er geen dagen van bij te komen merk ik.
De dag daarvoor heb ik een PR neergezet van 13107 stappen! Het was ongelofelijk. Normaal kwam ik op een goede dag niet verder dan 6000 stappen. Ik kreeg dan enorme pijnlijke druk op de borst, ook de dagen erna. Op slechte dagen was ik blij als ik de 300 stappen haalde. En voorheen als ik die 6000 stappen op een dat had gezet moest ik de dagen erna echt heeel rustig aan doen. Om weer te herstellen. Kon vaak mijn ene been niet voor de andere krijgen. Maar nu….ik ben moe, ja, dat is ook niet gek, maar ik kan gewoon mijn rustige ding doen. Zelfs gewoon mijn ene been voor de andere krijgen. en de pijn op de borst is nergens te bekennen.
Het is bijna niet te geloven.
Kan ik deze mijlpaal elke week behalen? Nee. Ik zal zeer langzaam alles op moeten bouwen. Goed luisterend naar mijn lichaam. Er zullen dagen zijn dat ik het kan. Maar meer dagen dat het niet lukt. Maar het is een mijlpaal op zich DAT ik dit aantal stappen heb behaald.
Vanuit de behandeling is de verwachting en de ervaring ook dat mijn gezondheid blijft op het punt waar de behandeling stopt. Het is niet zo dat de behandeling nog doorwerkt. Achteruitgang is alleen als je echt teveel en te constant over je grenzen gaat. Zolang ik goed naar mijn lichaam blijf luisteren blijft het effect van de behandeling aanwezig.
Zijn er dingen die ik niet kan? Zeker. Terrasjes, drukke winkels, supermarkten, muziek, een schoolplein vol kinderen enz zijn nog steeds een nogo.
Maar lieve mensen…is het geen feestje waard dat ik op andere fronten wel stappen vooruit maak?! Het is vreselijk als je hersenen niet naar behoren werken. Beperkend en invaliderend. Het is niet goed uit te leggen wat het met je doet. Wie weet waar ik uitkom, wie weet waar ik volgend jaar sta. We weten het niet. Maar ik kijk met vol goede moed de toekomst in. Dankbaar en blij met de stappen die gezet zijn🙏🏽❤️
Dank voor het lezen, geniet van elke dag, hou van elkaar .
🍀🌸
“Hoi, ik ben Angelique. Ik ben niet mijn neurologische beperking maar het is een deel van mij.
Reacties
Een reactie posten