Hoi, ik ben Angelique. Ik ben niet mijn neurologische beperking, het is een deel van mij.

Het leven is een trein.  Mijn levenstrein begon na het nemen van de vaccinatie met knarsende remmen te protesteren en te kraken in juni 2021. In 2021 probeerde ik hem nog op gang te krijgen. Piepend en krakend sukkelde de trein nog door met alle remmen actief. In 2022 kwam de noodstop erbij. En toen lag mijn levenstrein stil.  Vele treinen naast mij reden door en verloor ik uit het oog. En daarmee ook een groot deel van mijn leven. Ik dacht dat sommige mensen in mijn trein zaten, maar dat was niet zo. We reden gelijk op.  Het was eng dat mijn trein stilstond. Alles raasde door om mij heen. Alles ging door, behalve mijn trein. Het leven wat ik had glipte tussen mijn vingers door. Onmacht, onzekerheid, werk, sociale contacten, ambities en dromen kwamen tot stilstand, mijn leven wat ik niet meer kon leven, het niet weten wat er aan de hand was, het was eng en eenzaam.  Het kenmerk van levenstreinen is dat ze nooit stil blijven staan. De remmen werden gemaakt, de softwar...

Op dit moment zijn ze mijn huis en het blok waar mijn huis in staat aan het schoonmaken en schilderen. Daarbij werd het speeltuintje beneden ook nog eens leeggehaald en opnieuw ingericht. Een herrie van een jewelste.  Het is confronterend dat ik mijn huis uit moet vluchten vanwege de herrie. Op een gegeven moment zat ik met iemand aan tafel thee te drinken en ik kon geen gesprek meer voeren omdat mijn spraak wegviel. Ik ben met haar meegegaan naar haar huis. Ik dacht met de trein terug te kunnen gaan, maar einde van de middag werd mijn uitval nog erger en werd lopen moeilijk. Ook moest ik gaan liggen, rechtop blijven ging niet meer. Spraak viel weer uit. Samen met haar gezin aan 1 tafel eten ging niet. Iedereen praat door elkaar en van jonge pubers is het niet te doen om te verwachten om om de beurt te praten.  Ik moest naar huis gebracht worden.  Vandaag ben ik naar het zwembad gegaan. Daar volg ik zwemtherapie voor mensen met nah. (Niet aangeboren hersenletsel). Heel fi...

Door het brainwave (blog) zwemmen leer ik nog meer finetunen op de werking van mijn hersenen en lichaam. Zo ben ik erachter gekomen dat ik ook een enorm probleem heb met de coördinatie en bewegingen met mijn armen. Zodra ik mijn armen ga bewegen gaat het al mis vanuit mijn hersenen. Voorheen praatte ik veel met mijn handen. Tegenwoordig zit ik op mijn handen als ik praat, of leg ik ze heel bewust op mijn schoot. Uit voorzorg. Dat ik ze niet automatisch weer mee ga bewegen met wat ik vertel. Doe ik dat niet en beweeg ik mijn handen en armen wel mee tijdens het praten dan valt mijn spraak uit en kan ik na een korte tijd mijn armen en handen ook niet meer gebruiken zoals ieder ander ze gebruikt.  Ik kan dan niets meer vasthouden, mijn armbewegingen worden erg moeilijk tot het niet meer kan. Ze doen het dan gewoon niet meer en worden aanhangsels aan mijn lichaam. Ook voelen ze dan enorm zwaar aan. Pannenkoeken bakken is een goed voorbeeld van een handeling waarbij alles misgaat. Panne...

Elke dag staat hij er…de grote roze olifant.  Wanneer je aan de Angelique 1.0 zou vragen hoe een chille dag eruit ziet dan zou ik antwoorden: beetje uitslapen, maar niet te lang. Gauw even met de stofzuiger en de stoflap door het huis. Tussendoor even de was ophangen en voor de rest van de dag lekker naar buiten. Het liefste naar het strand. Vaak stond ik in de ochtend eten te maken (naast het vliegen met de stofzuiger) zodat ik lekker kon picknicken op het strand of op de Kite-club.  Dit veranderde totaal in de nacht na de avond van de vaccinatie van 29-06-2021 op 30-06-2021. In die nacht is er een olifant in mijn kamer komen staan. Aan het begin herkende ik hem niet goed, maar na enige tijd kwam hij steeds duidelijker tevoorschijn tot hij de kamer vulde met zijn aanwezigheid. Ik wilde die olifant niet, de klachten met al hun gevolgen. Ik probeerde meerdere revalidaties om weer terug te komen bij de Angelique 1.0. Alles werd erger en erger en de olifant groeide. Ik kende mijn...

Ruim 2/2,5 jaar heb ik mijn eigen onderzoek gedaan naar de effecten van de vaccinatie op mijn lichaam. Tijdens die zoektocht kwam ik ook uit bij enzymonderzoek. Het was bizar om uit de resultaten heel wat van mijn klachten te lezen. Zoals bv medicatie gevoeligheid. Al jaren riep ik het maar het werd opzij geschoven door artsen.  Met de kennis die ik nu heb zou het de druppel geweest zijn om de vaccinatie niet te halen. Helaas kan ik de tijd niet meer terug draaien. Vandaag gaan het boek en de harde schijf waar ik alles op opgeslagen heb mee naar het AMC Amsterdam. Daar wordt onderzoek gedaan waarom mensen een dna thuistest doen en wat de resultaten daaruit zijn. Ik mag daaraan mee doen en mijn ervaringen vertellen. Ik heb heel wat te vertellen en te delen. Want of ik blij ben dat ik deze test heb gedaan en of het positief voor mij is geweest dat ik die test heb gedaan…? Volmondig JA. Absoluut. Ik wordt eindelijk geloofd. Wat ik altijd al aangaf is nu bewezen. Want waar ik eeuwige d...