Deel 41: Dromen

Het leven is een trein. 

Mijn levenstrein begon na het nemen van de vaccinatie met knarsende remmen te protesteren en te kraken in juni 2021. In 2021 probeerde ik hem nog op gang te krijgen. Piepend en krakend sukkelde de trein nog door met alle remmen actief. In 2022 kwam de noodstop erbij. En toen lag mijn levenstrein stil. 

Vele treinen naast mij reden door en verloor ik uit het oog. En daarmee ook een groot deel van mijn leven. Ik dacht dat sommige mensen in mijn trein zaten, maar dat was niet zo. We reden gelijk op. 

Het was eng dat mijn trein stilstond. Alles raasde door om mij heen. Alles ging door, behalve mijn trein. Het leven wat ik had glipte tussen mijn vingers door. Onmacht, onzekerheid, werk, sociale contacten, ambities en dromen kwamen tot stilstand, mijn leven wat ik niet meer kon leven, het niet weten wat er aan de hand was, het was eng en eenzaam. 

Het kenmerk van levenstreinen is dat ze nooit stil blijven staan. De remmen werden gemaakt, de software opnieuw bekeken en de trein sukkelt door. Langzaam…maar de trein rijd. Er waren wat aanpassingen nodig, maar de trein doet het weer. 

Opnieuw rijd ik met andere treinen samen op. Er komen afslagen en stations. Er stappen zelfs nieuwe mensen in. Want weer via via kom ik in contact met mensen. Dat is het leuke aan mijn nieuwe leven, dat bepaalde dingen vanuit mijn oude leven er nog steeds zijn. Op een andere manier, maar ze zijn er wel. Zoals kletsen met iedereen. 

Zo ben ik in contact gekomen met Eric. Haar studio is gevuld met dromen. 

Eric werkt samen met het project ‘welzijn op recept’ welke de gemeente Amsterdam heeft opgezet. Zij attendeerde mij op dit project. Want ik kan niet in groepen naar bv yogales wat ook nog eens te snel gegeven wordt, mijn hersenen benen dat niet bij. Ik heb geprobeerd te leren roeien maar dat gaat ook niet. Het kitesurfen oppakken is een probleem alleen al qua vervoer om op het strand te kunnen komen. Creatieve projecten aangaan is lastig omdat het meestal in groepen aangeboden wordt. Via ‘welzijn op recept’ is het mogelijk om te kijken wat er passend aangeboden kan worden. Privé lessen bv. Dit project opent deuren voor mij.

Ik heb me aangemeld bij dat project en zo ben ik weer bij Eric terug gekomen. Tekenlessen, stempelen, printen, aquarel tekenen…Ideeën doe ik op. Tekeningen maken voor mijn blog, een omslag voor een boek(je), mijn creatieve kant ontdekken. De mogelijkheden zijn legio. 

Vandaag heb ik een nieuw doel voor ogen gekregen. Een omslag voor mijn blog-boek. Alles gaat langzaam en met kleine stapjes. Maar ook dan kom ik er wel. Een boek(je) in wording. De levenstrein die verder rijd. Het emotioneert mij. Stapje bij stapje ga ik mijn nieuwe levensweg op. Het blog wat zo vaak gelezen wordt. Waar ik mooie reacties op krijg. Plannen mee maak en een omslag ga ontwerpen. 

Dankjewel Eric dat je in mijn trein bent gestapt, mee oprijdt. Dankjewel dat ik welkom ben in je studio vol dromen. Dankjewel Welzijn op Recept. Dank aan mijn huisarts die een verwijzing wilde schrijven. Dankjewel dat jullie mij de kans geven mijn levenstrein opnieuw te vullen met nieuwe dromen en plannen. 

Dank voor het lezen, geniet van elke dag, hou van elkaar .

🍀🌸

“Hoi, ik ben Angelique. Ik ben niet mijn neurologische beperking maar het is een deel van mij”